Güngören Masaj Salonu – Mutlu Son

Güngören Masaj Salonu. Bu kadar göklere çıkartılan erdemin yapamadığını, kurnazlık kolayca hallediverdi. Ama ben de ne aptalmışım! Usluluğu korkutuyordu beni, asıl oyun oynamasından korkmam gerekiyormuş! Ve öfkemi içime atayım ha! Hem bu şekilde kudurmuş hale geleyim, bununla beraber acı içinde boynumu bükmekten başka bir şeye cesaret edemeyeyim. Benim elimden kaçmış asi bir hanıma yalvarmak zorunda olayım. Ben bu hale gelecek bir insan mıydım? Ve beni bu hale düşüren kim? Mücadeleye hiç alışık olmayan çekingen bir hanım. Gönlüne girmişim, onu aşk ateşiyle tutuşturmuşum, duygularını coşturmuşum. Neye yaradı bütün bunlar peki? İşte rahat rahat köşesine çekildi.

Ben zaferimle gururlanamıyorum ama o kaçabildiği için koltukları kabarıyor. Dayanabilir miyim buna ben? Dayanırım desem inanmazsınız. Dostum, gözünüzden bu kadar düşmüş olamam! Nasıl bir yazgı bağlıyor beni bu kadına? Kendilerine bağlanmamı bekleyen bunca kadın var ortada! Hepsi de bunun için can atmıyor mu? Diyelim ki o ayarda bir kadın yok fakat değişikliğin de bir çekiciliği var tabii, yeni zaferler elde etmenin hoş bir tarafı var, sayı arttıkça şöhret de artar, bu tarz şeylerin hepsi tatlı zevkler değil mi?

Güngören Masaj Salonu – Mutlu Son

Güngören Masaj Salonu. Elimizin altındaki hazları bırakıp da ille bizden kaçanlamış olurın ardında olmanın neanlamı var? Evet ne anlamı var? Bilemiyorum ama bu bir gereksinimtır benim içimde. Hem müthiÅŸ nefret ettiÄŸim, bununla birlikte çok sevmiÅŸ olduÄŸim o kadını elde etmeden mutluluk, rahat yüzü göremem ben. Sadece onun kaderine haiz olabilirsem dayanabilirim kendi kaderime. O vakit rahata kavuÅŸurum ve yüzüm gülebilir. Åžu anda içimde esen fırtınalarla onun da teslim bulunduÄŸunu görürüm ve ben daha çok fırtınalar estirmeyi bilirim. ümit ve tehlike, güvensizlik ve kaygısızlık, kin ve nefretin getirmiÅŸ olduÄŸu her türlü acı, aÅŸkın bağışladığı her türlü iyilik… Bunların gönlünde yer etmelerini, benim irademle gidip gelmelerini istiyorum.

Ve o gün gelecektir… Fakat daha çok çaba harcamak gerekiyor. Dün ne kadar yakındım, bugün ne kadar uzağım! Nasıl yakınlaÅŸabilirim? Aslabir ÅŸey yapamıyorum bu amaçla. Ne yapacağımı bilmek, bir karar verebilmek için kafamın yerinde olması gerekir, oysa benim damarlarımdan ateÅŸ akıyor sanki.